تصویربرداری با سونوگرافی

مزایا و معایب سونوگرافی : در سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای مشاهده در داخل بدن استفاده می کنند. از آنجا که تصاویر سونوگرافی در زمان واقعی ضبط می شوند، می توانند حرکت ارگان های داخلی بدن و همچنین جریان خون در رگ های خونی را نیز نشان دهند. بر خلاف تصویربرداری با اشعه ایکس، هیچ اشعه ی یونیزه کننده همراه با تصویربرداری با سونوگرافی وجود ندارد.

تصویربرداری با سونوگرافی ابزاری پزشکی است که می تواند به پزشک در ارزیابی، تشخیص و درمان شرایط پزشکی کمک کند.

 

روشهای معمول تصویربرداری با سونوگرافی شامل موارد زیر است : 

سونوگرافی شکمی ( برای تجسم بافت ها و اندام های شکمی )

سنجش استخوانی ( برای ارزیابی شکنندگی استخوان )

سونوگرافی پستان ( برای تجسم بافت پستان )

مانیتور ضربان قلب جنین داپلر ( برای گوش دادن به ضربان قلب جنین )

سونوگرافی داپلر ( برای تجسم جریان خون از طریق رگ خونی، اندامها یا سایر ساختارها )

اکوکاردیوگرام ( برای مشاهده قلب )

سونوگرافی جنین ( برای مشاهده جنین در دوران بارداری )

بیوپسی با هدایت سونوگرافی ( برای جمع آوری نمونه ای از بافت )

سونوگرافی چشم (ب رای تجسم ساختارهای چشم )

قرارگیری سوزن سونوگرافی ( در رگ های خونی یا سایر بافت های مورد علاقه )

 

مزایا و معایب سونوگرافی

تصویربرداری با سونوگرافی بیش از ۲۰ سال است که مورد استفاده قرار می گیرد و دارای یک سابقه ایمنی عالی است. این مبتنی بر پرتوهای غیر یونیزه کننده است، بنابراین خطرات مشابه اشعه X یا انواع دیگر سیستم های تصویربرداری که از اشعه یونیزه کننده استفاده می کنند، ندارد.

 

اگرچه تصویربرداری با سونوگرافی معمولاً در صورت استفاده دقیق از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ایمن در نظر گرفته می شود. اما انرژی سونوگرافی، اثرات پتانسیل ایجاد شده ی بیولوژیکی روی بدن را دارد. امواج اولتراسوند می تواند بافت ها را کمی گرم کند.

در برخی موارد، این ماده همچنین می تواند حباب های کوچکی از گاز را در مایعات بدن یا بافت ها ( کاویتاسیون ) ایجاد کند. پیامدهای طولانی مدت این تأثیرات هنوز ناشناخته است.

 

مزایای سونوگرافی چیست؟

 

• کم هزینه بودن
• یک روش سالم و بدون خطر برای تصویر برداری
• تصویر برداری از تمامی بدن جنین و بافت های نرم آن
• نشان دادن عروق خونی در سونوگرافی داپلر
• یک روش کاملا بی خطر برای بافت‌های بدن است.
• بدون آن که سوزنی در بافت بدن وارد شود، می توان سونوگرافی را انجام داد.
• قابل انجام برای اکثر افراد
• نشان دادن بافت بدن به صورت آنلاین
• فناوری های جدید سونوگرافی باعث بهبود بخشیدن دقت و خاصیت سونوگرافی در اسکلتی و عضلانی شده است.

• روش های پیشرفت تصویر برداری

  • تصویربرداری هارمونیک بافت
  • تصویربرداری مرکب
  • تصویربرداری از نظر تصویری گسترده
  • منبع : mrisono 24

نارسایی قلب جنین و راه های تشخیص آن

 یکی از اصلی ترین جزء بدن قلب است که کار آن تپش، پمپاژ خون و فعالیت های بی وقفه آن می باشد. بیماری های مادر و مصرف دارو در دوران حاملگی از عوامل محیطی در نارسایی قلب جنین ( اکوی قلب جنین ) است، یکی از بیماری های نارسایی قلب جنین که مادر در هنگام بارداری دچار آن می شود، بیماری دیابت است که شانس این نارسایی را تا هشت برابر افزایش می دهد. باید مصرف داروهایی مانند داروی اعصاب و تشنج را متوقف کرد ، زیرا مصرف این داروها باعث نقایص قلبی در جنین و نارسایی قلب جنین می شود.

 

 

نارسایی قلب جنین به چند دسته تقسیم می شود ؟

این نوع  بیماری به سه دسته تقسیم می شود :

1. ضایعاتی که موجب تنگی خروجی قلب راست به سرخرگ ریه می‌شود.
2. آن دسته از نارسایی که موجب تنگی خروجی قلب چپ به سرخرگ آئورت شده، که این دو نوع ضایعه باعث نرسیدن خون کافی به ریه‌ها و یا به مغز و اندام‌ها می شود.
3. سوراخ‌های ایجاد شده بین قلب چپ و راست که خون دو طرف قلب، با هم مخلوط می‌شوند و سبب افزایش ورود خون به ریه‌ها شده و کودک را به طرف نارسایی قلب و ریه می‌برند.

 

رایج ترین بیماریهای نارسایی قلب

• آئورت دولتی
• تترالوژی فالوت
• سوراخ بین بطنی
• سوراخ بین دهلیزی
• تنگی دریچه آئورت
• تنگی دریچه ریوی
• بازماندن کانال شریانی و جابه جایی سرخرگ‌های بزرگ قلب است.

 

علت به وجود آمدن بیماری نارسایی قلب در جنین

– وجود اسید سولفیک و ویتامیین A در مادر به ویژه در سه ماه اول بارداری واجب است زیرا در این سه ماه مهم ترین اجزاء ساخته شده ی بدن جنین صورت میگیرد و در صورت کمبود این مواد، جنین دچار نارسایی قلبی می شود.

– بیماری دیابت ویا داشتن اضافه وزن مادر، باعث بیماری نارسایی قلب در جنین می شود.

– مادر هایی که سن آن ها بالای ۳۵ سال می باشد می تواند یکی دیگر از دلایل نارسایی قلبی جنین باشد.

– از دلایل به وجود آمدن نارسایی قلبی جنین می تواند مصرف داروهایی از قبیل ( داروهای ضد افسردگی، ضد صرع، فشارخون و ضد دیابت ) ، مصرف سیگار و یا وجود سابقه بیماری قلبی مادرزادی در والدین و فرزندان دیگر خانواده شود.

– والدینی که در ژن های خود،  ژن معیوب و مخفی دارند می تواند یکی از دلایل بیماری نارسایی قلب در جنین باشد.

– یکی از بدترین نوع این بیماری اختلالات کروموزومی می باشد.

– یکی دیگر از علت های نارسایی قلب جنین بیماری سرخچه است.

 

 

بهترین راه تشخیص نارسایی قلبی در جنین کدام است؟

انجام اکوکاردیوگرافی جنین، یکی از بهترین راه تشخیص نارسایی قلبی جنین می باشد . نارسایی قلبی در جنین باعث جمع شدن مایع در نقاط مختلف بدن جنین می شود.

 

ناهنجاری های مادرزادی جنین یکی از مهم ترین علت های مهم در مرگ و میر پری ناتال و نوزادان می باشد. طبق تحقیقات ۳ درصد از نوزادان دارای یک ناهنجاری بزرگ و ۷ درصد دارای نقایص اساسی متعدد هستند. آنها قرن ها افراد کنجکاو را مجذوب خود کرده اند، اما در طول ۵۰ سال گذشته، ناهنجاری های مادرزادی جنین به کانون افزایش مهارت های مختلف و حرفه ای تبدیل شده اند و بخش بزرگی از بودجه بهداشت را در کشورهای توسعه یافته مصرف می کنند. مرگ و میر ناشی از مشکلات داخل زایمان کاهش یافته است و مراقبت بهتر باعث زنده ماندن نوزادان با وزن کم شده. علاقه بالینی به ناهنجاری ها افزایش یافته است زیرا مدیریت پیچیده جراحی و بیهوشی باعث اصلاح برخی از نقص های اساسی می شود. شناخت سندرمها ( سندرم ترنر )، نحوه وراثت و گاهی اوقات زیبایی شناسی آنها نیاز به اطلاعات دقیق از آسیب شناسی در مورد کودکانی دارد که می میرند. تشخیص ناهنجاری های جنین را می توان به صورت عمده یا جزئی طبقه بندی کرد. ناهنجاری های جزئی مواردی هستند که ممکن است اهمیت زیبایی داشته باشند اما بندرت به درمان جراحی پزشکی نیاز دارند. در مقابل، ناهنجاری های اساسی مواردی است که تأثیر جدی بر سلامتی، توسعه یا توانایی عملکردی فرد مبتلا می گذارد. برخی از خانمها، مانند زنان مبتلا به دیابت، آنهایی که مبتلا به ناهنجاری مادرزادی هستند، یا کسانی که فرزندشان مبتلا به بیماری قبلی بوده اند، در معرض خطر بیشتری برای داشتن یک کودک با نقص هنگام تولد هستند. عوامل خطر : سیتومگالوویروس سرخچه توکسوپلاسموز ویروس هرپس سیمپلکس واریسلا سونوگرافی ناهنجاری های جنینی پس از عفونت در هر سه ماه گزارش شده است. درگیری اندام یک مشخصه CVS است و ممکن است با هیپوپلازی، اندامهای خمیده یا ساق پا بروز یابد. ضایعات پوستی شایع ترین تظاهرات CVS است. هاله پیرکانانیال وجود ضایعات پوست سر را نشان می دهد. واریسلا به طور مکرر روی CNS اثر می گذارد و منجر به آنسفالیت نکروز کننده می شود. از جنین های مبتلا به واریسلا و اندام هیپوپلاستی، ۳۹ درصد آسیب مغزی دارند یا در مراحل ابتدایی فوت می کنند. بطور گسترده در سراسر اندام هیدروپس غیر ایمنی در طی ۵ هفته از قرار گرفتن در معرض مادران واریسلا تشخیص داده شده است. شروع سریع هیدروپس نشان می دهد که ممکن است برای میوکاردیت باشد. علل جنین IUGR ناهنجاری های جنین ناشی از اختلالات کروموزومی و ناهنجاری های مادرزادی ( هم کروموزومی و هم غیر کروموزومی ) ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد IUGR را تشکیل می دهند. رشد محدود جنین IUGR می تواند در هر بارداری و یا چند بارداری رخ دهد، اما در صورت وجود گردش خون مشترک جنین منجر به کاهش توده جفت در ارتباط با توده جنین می شود و در نتیجه، عرضه مواد مغذی جنین محدود می شود. شیوع IUGR در دوقلوها ۱۵ – ۳۰ درصد است و این تعداد با تعداد بیشتری از جنین ها افزایش می یابد. عفونت های ویروسی جنین مانند پاروویروس، سرخچه و سیتومگالوویروس می توانند باعث ایجاد ۵ درصد موارد IUGR بخصوص در صورت بروز آنها شوند. در حاملگی اولیه اندازه گیری های رشد جنین در طول حاملگی نشان می دهد که بیشترین واگرایی از پروفایل های رشد طبیعی در نیمه دوم بارداری رخ می دهد که ارگان های جنین از نظر پیچیدگی درحال رشد هستند. از این رو این احتمال وجود دارد که IUGR در درجه اول بر فرآیندهای رشدی که در مراحل پایانی رشد رحم اتفاق می افتند تأثیر بگذارد. در ریه زمان مهمی برای رشد ساکولر، آلوئولار و عروق است. منبع : mrisono24

سونوگرافی NT

اگر متوجه شدید که باردار هستید، از همین حالا تا زمان تولد کودک چندین قرار ملاقات و غربالگری با پزشک دارید. غربالگری قبل از تولد می تواند مشکلات سلامتی شما مانند کم خونی یا دیابت حاملگی را شناسایی کند. غربالگری همچنین می تواند سلامت کودک و ناهنجاری های جنین شما را تحت نظر داشته باشد و به شناسایی ناهنجاری های کروموزومی کمک کند.

غربالگری بارداری در سه ماهه اول، دوم و سوم انجام می شود. غربالگری سه ماهه اول نوعی آزمایش قبل از تولد است که اطلاعات اولیه در مورد سلامتی کودک شما ( یعنی خطر کودک شما برای ناهنجاری های کروموزومی ) به پزشک شما ارائه می دهد.

اسکن شفاف ( سونوگرافی NT ) این آزمایش به طور معمول بین هفته های ۱۱ و ۱۳ بارداری انجام می شود.

 

هدف از سونوگرافی NT چیست ؟

اسکن NT یک آزمایش غربالگری متداول است که در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد. این تست اندازه بافت شفاف به نام شفافیت نوشی را در پشت گردن کودک شما اندازه گیری می کند.

برای جنین غیر معمولی نیست که مایع یا فضای خالی در پشت گردن داشته باشد. اما فضای بسیار واضح می تواند نشانگر سندرم داون باشد، یا ممکن است ناهنجاری کروموزومی دیگری مانند سندرم پاتائو یا سندرم ادواردز را نشان دهد.

سلولهای بدن ما قسمتهای زیادی از جمله هسته دارند. هسته ماده ژنتیکی ما را نگه می دارد. در بیشتر موارد، هسته دارای ۲۳ جفت کروموزوم است که به طور مساوی از هر دو والدین به ارث می برند.

افرادی که مبتلا به سندرم داون هستند، یک نسخه اضافی از کروموزوم ۲۱ دارند. سندرم داون، که قابل درمان نیست، باعث تاخیر در رشد و ویژگی های جسمی متمایز می شود.

 

این بیماری شامل :

• قد کوتاه
• چشمهایی با یک شکاف به سمت بالا
• کم عضله

 

سندرم پاتائو و سندرم ادواردز ناهنجاری های نادر و غالباً کشنده کروموزوم هستند. متأسفانه، بیشتر نوزادانی که با این ناهنجاریها متولد می شوند، در سال اول زندگی می میرند.

 

 سونوگرافی NT در دوران بارداری چه زمانی انجام شود ؟

فضای روشن در پشت گردن کودک در حال رشد تا هفته ۱۵ ممکن است ناپدید شود، بنابراین اسکن NT باید در سه ماهه اول انجام شود.

این آزمایش همچنین می تواند شامل کار خون برای اندازه گیری میزان پروتئین پلاسما و گنادوتروپین کوریونی انسان ( HCG )، یک هورمون مادر باشد. سطح غیر طبیعی هر یک ممکن است نشان دهنده یک مشکل کروموزوم باشد.

 

اسکن NT چگونه کار می کند ؟

در طول غربالگری، پزشک یا تکنسین شما برای سونوگرافی جنین، سونوگرافی شکمی انجام می دهد. می توانید یک روش ترانس واژینال داشته باشید که یک پروب سونوگرافی از طریق مهبل شما وارد می شود.

سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از درون بدن شما استفاده می کند. از این تصویر، پزشک یا تکنسین شما شفافیت، یا فضای روشن را در پشت گردن کودک شما اندازه گیری می کند. آنها می توانند سن یا تاریخ تولد شما را در یک برنامه رایانه ای وارد کنند تا خطر ابتلای کودک به ناهنجاری را محاسبه کند.

اسکن NT نمی تواند سندرم داون یا هر ناهنجاری کروموزومی دیگر را تشخیص دهد. آزمایش فقط خطر را پیش بینی می کند. در مورد آزمایش خون موجود با پزشک خود صحبت کنید. آنها همچنین می توانند به ارزیابی خطر کودک شما کمک کنند.

مانند هر پیش بینی، میزان دقت متفاوت است. اگر یک سونوگرافی NT را با آزمایش خون ترکیب کنید، غربالگری حدود ۸۵ درصد برای پیش بینی خطر ابتلا به سندرم داون دقیق است. اگر آزمایش خون را با اسکن تلفیق نکنید، میزان دقت آن به ۷۵ درصد کاهش می یابد.

 

غربالگری در مقابل آزمایش تشخیصی

دریافت نتایج غیرقابل قطع یا مثبت از سونوگرافی NT می تواند ترسناک باشد. به خاطر داشته باشید که اسکن NT فقط می تواند خطرات کودک شما را پیش بینی کند، در مورد ناهنجاری های کروموزومی پاسخ قطعی ارائه نمی دهد. اسکن NT یک آزمایش غربالگری است، نه یک آزمایش تشخیصی.

بین غربالگری و آزمایش تشخیصی تفاوت هایی وجود دارد. هدف از انجام آزمایش غربالگری، شناسایی عوامل خطر برای یک بیماری خاص است. از طرف دیگر آزمایش تشخیصی وجود بیماری را تأیید می کند.

 

سونوگرافی شبانه روزی و سونوگرافی روزهای تعطیل میتواند به شما کمک کند تا در هر ساعتی به پزشک سونوگرافر مراجعه کنید ( پزشک خانم سونوگرافی ) و جای نگرانی نیست، همچنین با مراجعه به سایت طب اعتماد ژیار میتوانید از قبل نوبت بگیرید و تعیین وقت قبلی داشته باشید.

منبع : mrisono24

بررسی خطرات و عوارض سونوگرافی در دوران بارداری

عوارض سونوگرافی در دوران بارداری : امروزه پیشرفت در علم پزشکی باعث بهتر شدن کیفیت زندگی و دسترسی به موارد پیچیده در پزشکی گردیده است. یکی از مهم ترین این پیشرفت ها، سونوگرافی بود. این علم کمک بسیار زیادی در درمان ناهنجاری ها و بسیاری از بیماری ها کرد.

در واقع سونوگرافي، ابداعي با ارزش بوده كه نقش مهمي در علم پزشكي براي تشخيص و شناسايي بسياري از ناهنجاري‌ها داشته است. اين وسيله تشخيصي در طول تاريخ، شمار نقص‌هاي جسماني كه بشر عاجز از درمان آن است را در جامعه كاهش داده و نقش مؤثري در پيشگيري از بسياري عوارض و مرگ و ميرها داشته است.

تصويربرداري اولتراسوند ( فراصوتي ) سونوگرافي، فرآيندي است كه از طريق امواج فوق العاده سريع صدا، تصاويري از بافت‌ها و ارگان‌هاي داخلي بدن انسان توليد شده و در نهايت پس از شكل‌گيري به مانتيور ارسال مي‌شود تا قابل مشاهده باشد. تشكيل تصاوير در اين روش تصويربرداري نياز به امواج با فركانس معيني دارد اما عملكرد بدون اشعه ايكس آن باعث برتري اش بر ديگر روش‌هاي تشخيصي از جمله عكس راديولوژي شده است.

تا کنون هیچ مدرکی مبنی بر این که این اسکن های سونوگرافی اگر طبق دستورالعمل استفاده شود مضر است وجود ندارد، و سونولوزیست ها این اسکن را بر طبق دستورالعمل انجام میدهند تا به شما و جنین شما هیچ آسیبی وارد نشود اسکن های فراصوتی ده‌ها سال است که در دوران بارداری استفاده می‌شود.

 

 

 

آیا سونوگرافی برا جنین ضرر دارد؟

سوال مهمی که در مورد سونوگرافی در دوران بارداری وجود دارد و اما با توجه به نتایج به دست آمده تاکنون می توان گفت خیر، انجام سونوگرافی بر جنین شما تاثیر منفی ندارد. این اسکن امواج صوتی را از رحم عبور می‌دهد و به بدن جنین برخورد می‌کند، و در این صورت پژواک‌ها روی صفحه نمایش تبدیل به تصویر می‌شود و سونوگرافیست می‌تواند وضعیت و حرکات جنین را ببیند ( عوارض سونوگرافی در دوران بارداری ).

فرکانس یا طول امواج صوتی بستگی به زمان بارداری و نوع اسکن انجام شده دارد. تا به امروز تحقیقات و مطالعات هیچ ارتباطی بین اسکن های فراصوتی و وزن نوزاد، سرطان های اطفال، دیسلکسی ( خوانش پریشی )، یا مشکلات مربوط به بینایی یا شنوایی را نتوانسته نشان دهد.

باید گفت به طور تقریبی کلیه خانم ها در دوران بارداری نیاز به اسکن و سونوگرافی دارند، این موضوع باعث می شود که نتوان برای مقایسه شخصی را پیدا کرد که این اسکن را انجام نداده باشد از این جهت همین امر میتواند مسبب تایید مضر نبودن اسکن باشد.

در مواردی گفته می شود که شاید گرمای حاصل از اسکن دارای عوارض برای جنین باشد اما باید توجه داشت که گرمای تولید شده در اسکن بارداری کمتر از یک درجه سانتی گراد است و این درجه از گرما هیچ گونه ضرری برای شما و جنین ندارد و تنها اگر دمای بافت بدن تحت اسکن چهار درجه بالا برود ممکن است آسیبی وارد کند.

برای تصاویر دوبعدی از جنین شما عادی ترین نوع اسکن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع اسکن یک موج صوتی خفیف را در سطح بزرگی پخش می‌کند که گرمای خیلی کمی تولید می‌کند. علاوه بر این، مایع اطراف جنین شما و حرکات او می‌تواند به توزیع این گرما کمک کند، این می‌تواند به شما اطمینان بیشتری بدهد.

برتري تصويربرداري دوبعدي سونوگرافي، ابزاري تشخيصي و غيرتهاجمي است كه تاكنون آسيب يا عارضه آن روي جنين ثابت نشده است. اما دانشمندان هنوز اطلاعات كافي در رابطه با اثرات مخرب تكرار و قرار گرفتن طولاني مدت در معرض امواج آن در اختيار نداشته و به همين دليل برای انجام انواع سونوگرافي سه بعدي و چهار بعدي، محدوديت قائل هستند.

در حال حاضر، سونوگرافي معمولي يا دوبعدي كه تصاوير سياه و سفيد در اختيار پزشك قرار مي‌دهد، بي‌خطرترين روش تصويربرداري در دوران بارداري است كه اغلب برای تأييد ضربان قلب، رد هرگونه مشكل و يا حاملگي خارج از رحمي، تخمين سن بارداري، تعيين موقعيت جنين و تشخيص ناهنجاريهايي مانند سندرم داون مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

اسکن های سه بعدی و چهاربعدی معمولا فقط در کلینیک های خصوصی یافت می‌شود. اسکن فراصوتی سه بعدی برش‌هایی از تصاویر دوبعدی را به یک تصویر سه بعدی تبدیل می‌کند. بنابراین شدت آن همان شدت اسکن دوبعدی است.

 

مواردی که باید در دوران بارداری سونوگرافی انجام داد :

برای بررسی رشد و سلامت کودک اسکن هایی لازم است که توسط پزشک تجویز می گردد که شامل :

• بروز مشکلاتی در بارداری قبلی
• داشتن دیابت
• داشتن فشار خون بالا
• شاخص توده بدنی بالای ۳۵
• داشتن دوقلو یا بیشتر

 

با این حال، توصیه نمی‌شود فقط به منظور دیدن تصاویر یا ویدئویی از جنین، خودتان به‌صورت شخصی درخواست اسکن بکنید. بهترین کار این است که در یکی از اسکن های عادی این تصاویر را بخواهید.

 

آیا سونوگرافی داپلر در دوران بارداری خطرناک است؟

سونوگرافی داپلر می‌تواند نحوه عملکرد درست جفت، اکسیژن رسانی و انتقال مواد مغذی به جنین را مورد بررسی قرار دهد. بنابراین اسکن داپلر روشی ارزشمند برای نظارت بر وضعیت جنین شماست.

دستگاه های داپلر دستی و کاردیوتوگراف‌ها که برای گوش دادن به ضربان قلب جنین مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز از امواج فراصوتی استفاده می‌کنند. اما شدت آن‌ها کم است و زمانی‌که توسط افراد حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند بی‌خطر است. 

سونوگرافی داپلر و رنگی با متمرکز کردن پرتویی از صدا در ناحیه کوچک کار می‌کند. این می‌تواند موجب ایجاد گرمای بیشتر شود، اما باید در یک نقطه نگه داشته شود تا گرمای زیادی تولید کند.

انجام اسکن های رنگی و داپلر در ده هفته اول بارداری توصیه نمی‌شود. از آن‌جا که داپلر برای مشاهده جریان خون استفاده می‌شود و خون هم مدام در گردش است، این کمک می‌کند که گرمای تولید شده پخش شود. برخی از دستگاه‌های اسکن به طور خودکار شدت پرتوی فراصوتی را در زمان استفاده از داپلر کاهش می‌دهد تا شدن آن‌را کمتر کند.

 

 

کنترل گرمای حاصل از تابش امواج سونوگرافی

هر دستگاه اسکن یک شاخص گرمایی دارد که روی صفحه نمایش دیده می‌شود. این شاخص راهنمایی حدودی برای میزان گرمایی است که ممکن است پس از تابش طولانی ایجاد شود. بیشتر دستگاه‌های فراصوتی شاخص گرمایی بسیار پایینی دارند. این دستگاه‌ها همچنین تنظیمات گوناگونی برای مراحل مختلف بارداری دارند و در اوایل بارداری تنظیمات باید روی پایین‌ترین مقدار شاخص گرمایی باشد.

بنابراین اسکن های فراصوتی ریسک بسیار کمی دارد. اما با این حال، سونوگرافیست ها سعی می‌کنند به منظور احتیاط بیشتر مدت زمان هر نوبت را تا حد ممکن به حداقل برسانند. اکثر آزمایش‌های فراصوتی در دوران بارداری باید در مدت ۳۰ دقیقه به پایان برسد که این زمان بی‌خطر قلمداد می‌شود.

شاخص گرامایی سونوگرافی داپلر و رنگی مقداری بیشتر است. با این‌که مقدار کم آن بی‌خطر است اما اسکن ها باید در کمترین زمان ممکن انجام شود. در بیشتر موارد، یک اسکن داپلر باید تنها چند دقیقه طول بکشد.

سونوگرافیست رگ های خونی را که نیازمند داپلر است با بررسی به‌صورت سیاه‌وسفید تشخیص می‌دهد و بعد رنگ را اضافه می‌کند. این موضوع مدت زمانی را که در معرض گرما قرار می‌گیرید به حداقل می‌رساند.

 

سونوگرافی بارداری در بهترین مرکز سونوگرافی تهران توسط پزشک خانوم در روزهای تعطیل و به صورت شبانه روزی در مرکز تصویربرداری الوند.

 

اکوکاردیوگرام جنین چگونه انجام می شود ؟

این آزمایش بطور معمول توسط سونوگرافر مخصوص انجام می شود و تصاویر توسط متخصص قلب و عروق کودکان که متخصص بیماری های مادرزادی قلب جنین است، مورد بررسی قرار می گیرد. برخی از متخصصان طب مادر و جنین ( پریاتولوژیست ) نیز اکوکاردیوگرام جنین را انجام می دهند.

ارزیابی محدود از قلب جنین در هنگام اسکن منظم زنان و زایمان امکان پذیر است و برای خانم های کم خطر مناسب است. با این وجود، زنانی که یکی از عوامل خطر ذکر شده در بالا را دارند، باید یک اکوکاردیوگرام جنینی دقیق داشته باشند که توسط پزشک متخصص قلب جنین انجام می شود.

 

دو روش برای انجام اکوکاردیوگرام جنین :

سونوگرافی شکمی: این روش رایج ترین شکل سونوگرافی جنین برای ارزیابی قلب کودک است. آزمایش به این صورت می باشد که مقداری ژل مخصوص  روی شکم مادر اعمال می شود، کاوشگر سونوگرافی به آرامی روی شکم مادر قرار می گیرد و تصاویر گرفته می شود. این آزمایش دردناک نیست و هیچ آسیبی به کودک وارد نمی کند، بسته به پیچیدگی قلب کودک به طور متوسط ( 45 - 120 ) دقیقه طول می کشد. همچنین سونوگرافی آنومالی نیز برای تشخیص ناهجاری های جنین انجام می شود.

سونوگرافی اندو واژینال: این سونوگرافی معمولاً در اوایل بارداری استفاده می شود. یک مبدل سونوگرافی کوچک در داخل مهبل وارد شده و در پشت واژن استراحت می کند. سپس می توان از قلب کودک عکس گرفت.

 

 

چه موقع جواب می گیرم ؟

پاسخ هایی که در دسترس هستند بستگی به تنظیم اکوکاردیوگرام جنین، سن حاملگی جنین، تشخیص و کیفیت تصاویر دارد. اگر این مطالعه توسط متخصص قلب و عروق کودکان انجام شود، متخصص قلب و عروق کودکان به محض اتمام مطالعه توضیحات مفصلی از نتایج را برای شما ارائه می دهد.

اگر مطالعه اولیه شما توسط متخصص پریاتولوژیک انجام گیرد و نقص قلبی پیدا شود، برای تشخیص دقیق و مشاوره بیشتر به متخصص قلب و عروق اطفال مراجعه کنید.

هنگامی که نقص قلب پیدا شد، متخصص قلب و عروق کودکان به محض اتمام مطالعه، تشخیص و پیامدهای آن را با جزئیات توضیح می دهد. در بیشتر موارد، پزشك ممكن است. بعد از اتمام مطالعه اولیه سونوگرافی، تصویربرداری دیگری را انجام دهد.

متخصص قلب و عروق اطفال احتمالاً برای توضیح اهمیت نقص قلب از جمله اینکه: آیا این نقص، قبل از تولد روی جنین تأثیر می گذارد تهیه می کند، و به شما می گوید که نیاز به انتقال فوری بعد از تولد و نیاز به جراحی قلب پس از تولد دارد. تقریباً در همه موارد از شما خواسته می شود که برای پیگیری اکوکاردیوگرام جنین بازگردید تا در هنگام آماده سازی زایمان اطلاعات بیشتری کسب کنید.

متخصص قلب و عروق اطفال شما در حد امکان اطلاعاتی را در اختیارتان قرار می دهد و همچنین درباره آنچه که هنوز سؤال نکرده اید به شما اطلاع می دهد. ملاقات های بعدی شما ممکن است شامل ملاقات با جراح قلب، یا متخصص قلب و عروق مداخله ای باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جراحی قلب یا سایر روش های پس از تولد باشد.

 

سایر آزمایشها، مراحل و ارجاعاتی که ممکن است مورد نیاز باشد :

سونوگرافی سطح بالای جنین : یک سونوگرافی دقیق از بقیه جنین برای پیگیری رشد جنین، نظارت بر بهزیستی جنین و ارزیابی بقیه جنین برای ناهنجاری های موجود در اندام دیگر ضروری است.

MRI جنین : این آزمایش گسترده تر می شود و می تواند اطلاعات دیگری در مورد سلامت کلی جنین و مشکلات مربوط به اندام های خاصی ارائه دهد.

مشاوره ژنتیک : متخصصان ژنتیک و مشاوران ژنتیک ارزیابی از احتمال ابتلا به یک سندرم ژنتیکی و ناهنجاری های احتمالی در اندام های دیگر را بر اساس تشخیص قلب و سایر یافته های جنین ارائه می دهند. متخصص ژنتیک می تواند اطلاعاتی را در مورد عواقب ناشی از اختلال، احتمال ابتلا به آن یا انتقال آن و راههای پیشگیری، معالجه و مدیریت در اختیار بیماران و خانواده خود قرار دهد.

متخصص پریاتولوژیست : متخصص پریاتولوژیست می تواند در مورد نحوه مدیریت بارداری، گزینه هایی برای تصمیم گیری در مورد ادامه بارداری و برنامه ریزی برای زایمان به شما توصیه کند.

مددکار اجتماعی / پرستار : کسی که با بیماری های قلبی کودکان آشنا است، می تواند در مورد مراقبت از کودک مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی اطلاعاتی را ارائه دهد.

آمنیوسنتز : این آزمایش انجام شده برای تعیین اختلالات کروموزومی و ژنتیکی و نقایص خاص هنگام تولد است. این آزمایش شامل قرار دادن یک سوزن از طریق دیواره شکم و رحم در کیسه آمنیوتیک برای بازیابی نمونه ای از مایع آمنیوتیک است.

مشاوره متخصص : بسته به تشخیص شما ممکن است به متخصصان دیگری از جمله جراحان عمومی، جراحان مغز و اعصاب، جراحان ارتوپدی و ارولوژی ها نیز مراجعه کنید.

 

منبع : https://www.heart.org/

اقدامات درمانی رفلاکس معده

درمان رفلاکس معده در نوزادان با توجه به علائم نوزاد و سن او تجویز می گردد ( اقدامات درمانی رفلاکس معده ) و شامل موارد زیر می باشد :

• تغییرات غذایی
• دارو درمانی
• انجام عمل‌های جراحی
• تغییرات غذایی

 

اولین اقدامی که پزشک برای درمان رفلاکس معده در کودکان انجام میدهد تغییر روش شیردهی به نوزاد است.

در این مرحله پزشک عموما اقداماتی را توصیه میکند که به شرح زیر می باشد :

• کودکانی که از شیر مادر تغذیه نمیکنند می بایست یک قاشق غذاخوری برنج به ازای هر 50 گرم شیر در شیشه شیر نوزاد اضافه کرد.

در صورتی که این مخلوط غلیظ شد شما باید سر شیشه را تغییر داده و کمی گشادتر کنید. این فرمول را تغییر ندهید مگر این که پزشک به شما دستور دهد.

 

• برای کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند، شیر را در بطری ذخیره کرده و به آن برنج را اضافه کنید.

 

• شیرخوار باید پس از خوردن هر 25 تا 50 گرم از این مخلوط آروغ بزند و در صورتی که از شیر مادر تغذیه می‌کند پس از تعویض هر سینه باید آروغ بزند.

 

• از دادن شیر زیاد به نوزاد پرهیز کنید. مقدار شیر توصیه شده را مطابق فرمول به نوزاد بدهید.

 

• پس از شیر خوردن، نوزاد را 30 دقیقه صاف نگه دارید.

 

• اگر پزشک تشخیص داد که نوزاد به پروتئین شیر حساسیت دارد باید به مدت 2 تا 4 هفته به نوزاد پروتئین هیدرولیز شده بدهید. فرمول این نوع پروتئین به گونه‌ای است که به راحتی تجزیه شده و هضم می‌شود.

 

• داروهای تجویزی

 

حتما بخوانید : ریفلاکس مثانه و راه های تشخیص

 

 

در مرحله دوم پزشک متخصص نوزادان و اطفال ممکن است برای کم کردن اسید معده و درمان رفلاکس داروهایی تجویز کند.

البته پزشک فقط در صورتی این داروها را تجویز می‌کند که رفلاکس معده کودک ادامه داشته باشد و یا علائمی داشته باشد از قبیل اینکه :

شما سعی در تغییر نحوه شیر دادن به کودک داشته باشید، نوزاد در خوابیدن و شیر خوردن دچار مشکل باشد و یا نوزاد به درستی رشد نکرده باشد.

داروهایی مانند مسدود کننده های H2 : مسدودکننده‌های H2 تولید اسید معده را کاهش می‌دهند. این داروها در کوتاه مدت علائم ناشی از رفلاکس معده را در نوزاد کاهش می‌دهند.

این داروها همچنین به بهبود مری نیز کمک می‌کنند. پزشک ممکن است داروهای مسدودکننده H2 را تجویز کند که برخی از آن ها عبارتند از سایمتیدین ( تاگامت  H2 ) ،فاموتیدین ( پدیسید AC ) و ...

مهارکننده‌های پمپ پروتون. مهارکننده‌های پمپ پروتون تولید اسید معده را کاهش می‌دهند. این مهارکننده‌ها بهتر از مسدودکننده‌های H2 علائم رفلاکس معده را درمان می‌کنند. این داروها همچنین می‌توانند پوشش مری نوزادان را نیز بهبود دهند.

پزشکان معمولاً مهارکننده‌های پمپ پروتون را برای درمان‌های بلند مدت تجویز می‌کنند. نوزادان باید این داروها را با شکم خالی بخورند تا اسید معده بتواند آن ها را به کار اندازد. مهارکننده‌های پمپ پروتون انواع مختلفی دارند که برخی از آن ها عبارتند از ازومپرازول ( نکزیوم ) ، امپرازول ( پریلوزک، زگرید ) و ...

• عمل جراحی

عمل جراحی فقط برای نوزادانی که به رفلاکس بسیار شدید معده مبتلا هستند توصیه می‌شود. شیر خوران باید مشکلات تنفسی یا فیزیکی ناشی از رفلاکس معده داشته باشند تا بتوان انجام عمل جراحی را برای آن ها مورد ملاحظه قرار داد.

 

ریفلاکس مثانه و راه های تشخیص

ریفلاکس مثانه به حالب از موارد شایع و بسیار مهم در طب کودکان است. ریفلاکس مثانه به حالب می تواند منجر به پیلونفریت، آسیب دائمی به کلیه و اسکار ثانویه به عفونت شود. ریفلاکس به خودی خود منجر به آسیب بافت کلیه نمی شود، مگر این که با عفونت یا افزایش فشار داخل مثانه همراه باشد ( ریفلاکس مثانه و راه های تشخیص ).

امروزه روش های متعددی برای تشخیص ریفلاکس وجود دارد که متداولترین آن  VCUG می باشد، در اینجا به یررسی این نوع روش تشخیص میپردازیم.

 

تصویر برداری پایه و اساس تشخیص و اداره رفلاکس ادراری است. VCUG استاندارد، به عنوان مطالعه اولیه در پسر بچه ها به کار برده می شود.

تست های تصویری استاندارد در تشخیص رفلاکس ادراری، سونوگرافی و VCUG است. در هر کودکی با سن زیر 5 سال که عفونت ادراری داشته باشد، باید بررسی مطالعات تصویری آغاز شود. همچنین در کودکان مبتلا به عفونت ادراری تب دار، با هر سنی که باشند.

تشخیص به موقع ریفلاکس می تواند موجب درمان مناسب و در نتیجه پیشگیری از عوارض دائمی آن شود. علاوه بر ریفلاکس ادراری، ریفلاکس معده نیز در کودکان شایع می باشد که می نوانید از طریق سونوگرافی به تشخیص و درمان آن بپردازید.

VCUG چیست :

 VCUG بررسی و مطالعه رادیولوژیک با اشعه ایکس است که شکل و عملکرد دستگاه کلیه و مجاری ادراری تحتانی را در زمان ادرار کردن نشان می‌دهد. دراین روش گرفتن عکس با ماده حاجب انجام میگردد که در آن مثانه ی پر، ظرفیت آن، شکل مثانه حین انقباض، میزان ادرار موجود، تخلیه‌ ی آن از طریق پیشابراه و خود پیشابراه و برگشت غیر طبیعی ادرار از مثانه به کلیه ( VUR ) دیده می‌شود.

VCUG در عین حال تصویر مفید و قابل استفاده ای از پیشابراه یا مجرای ادراری در پسر بچه ها می دهد. از ظرفیت مثانه، خالی شدن آن و انسداد خروجی مثانه اطلاعات قابل اطمینانی می دهد.

VCUG چگونه انجام میگردد :

برای انجام VCUG یک سوند یا کاتتر داخل پیشابراه قرار داده می‌شود. سوند در شرایط استریل و با توضیح کامل و کافی از طرف والدین به کودک، توسط تکنسین رادیولوژی گذاشته می شود. قبل از انجام این آزمون در صورت نیاز و وجود بیماری زمینه‌ای، داروهای تجویز شده کودک باید مصرف گردد. گرفتن این عکس بین 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد.

بعد از گذاشتن سوند و تزریق ماده حاجب در آن، پیشابراه و مثانه در مانیتور دیده می‌شوند. وقتی‌ که مثانه پر شد، احساس دفع ادرار در کودک ایجاد شده و هم‌زمان با ادرار کردن، سوند خود به‌ خود خارج‌ می شود و یا به‌ وسیله پزشک این کار به‌ آرامی صورت می گیرد. حین خارج شدن سوند و ادرار کردن کودک نیز عکس از پیشابراه و مثانه گرفته می‌شود.

بعد ازاین مرحله، آزمون تمام می‌شود. برای پیشگیری از سوزش ادرار مصرف زیاد مایعات و آبمیوه توصیه می‌شود. معمولاً سوزش ادرار بعد از VCUG بیش از 24 ساعت طول نمی‌کشد.

بیمارستان کودکان تهران، سونوگرافی الوند VCUG کودکان و تمامی خدمات مرتبط را در روزهای تعطیل و شبانه روزی ارائه مینماید.

 

بیماری رفلاکس یا ریفلاکس گاستروازوفاژیال یک بیماری شایع در نوزادان است، حدود نیمی از شیرخواران در سه ماهه اول پس از تولد چندین مرتبه در روز بالا می‌آورند. در برخی موارد، نوزادان تا سنین ۱۲ تا ۱۴ ماهگی به این عارضه مبتلا هستند. آمارها نشان میدهد معمولا دو سوم نوزادان چهارماهه علائم بیماری رفلاکس معده را دارند. پس از یک سالگی حداکثر ۱۰ درصد از کودکان به علائم رفلاکس معده مبتلا هستند . این عارضه یک فرایند خود محدود کننده در نوزادان است.

نکته: این بیماری در بسیاری از کودکان خوب می‌شود، به ندرت ممکن است رفلاکس معده تا دوران کودکی ادامه یافته و باعث آسیب به مری شود.

 

 

رفلاکس معده به مری در نوزادان چگونه است؟

هنگامی که کودک شیر یا غذا می‌خورد، غذا از طریق مری که به آن لوله گوارشی هم گفته می‌شود، وارد معده می‌شود و وقتی که غذا به معده رسید، یک حلقه از عضلات از بازگشت غذا به مری جلوگیری می‌کند. اما در زمانی که عضلات به درستی بسته نشوند، غذا می‌تواند به سمت مری بازگردد که به این عارضه رفلاکس معده به مری ( ریفلاکس گاستروازوفاژیال ) گفته می‌شود. در واقع رفلاکس گاستروزوفاژیال زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات شکم به سمت عقب بازمی‌گردد.

کودکان مبتلا به رفلاکس معده به مری ( کودکان زیر دو سال ) از دهانشان مایعی شامل بزاق و اسیدهای معده بیرون می‌آید. این اسید معده که به پوشش مری کودک شیرخوار برخورد می‌کند باعث سوزش سر دل می‌شود که به آن ترش کردن هم گفته می‌شود. در حقیقت رفلاکس معده به مری یک بیماری جدی و بلند مدت است که در آن اسید معده باعث تحریک مری می‌شود.

 

رفلاکس معده و تفاوت بین آن با بیماری رفلاکس معده به مری چیست؟

اگر نوزادان مبتلا به علائمی که آن ها را از غذا خوردن باز می‌دارد هستند و یا آن هایی که تا سنین ۱۲ تا ۱۴ ماهگی به بیماری رفلاکس معده به مری مبتلا هستند در واقع به رفلاکس معده مبتلا شده‌اند. که در این صورت حتما باید به پزشک مراجعه شود.

 

چرا شیرخواران معمولا به رفلاکس معده به مری و رفلاکس معده مبتلا میشوند؟

زمانی که در شیرخواران رفلاکس گاستروزوفاژیال بروز پیدا میکند به آن دلیل است که اسفنکتر پایینی مری به طور کامل شکل نگرفته باشد و عضلات نمی توانند از بازگشت محتویات معده به مری جلوگیری کنند، و زمانی که محتویات معده وارد مری شد، نوزاد استفراغ میکند و هنگامیکه اسفنکتر نوزاد به طور کامل شکل گرفت، از آن به بعد نوزاد طبیعتا نباید دیگر بالا بیاورد. اما رفلاکس معده هنگامی در نوزادان پدیدار میشود که عضله اسفنکتر پایینی مری ضعیف یا شل باشد. این ضعف یا شلی عضله باعث می‌شود که محتویات معده بتوانند به سمت مری بازگردند.

 

حتما بخوانید : تشخیص ناهنجاریهای جنین

 

علائم رفلاکس معده به مری و رفلاکس معده در نوزادان چیست و چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد :

از علائم اصلی رفلاکس معده به مری در شیرخواران بالا آوردن یا همان استفراغ بیش از حد معمول است.

 

نوزادان مبتلا به رفلاکس معده ممکن است دارای یک یا چند علامت از علائم زیر باشند:

• کمر درد معمولاً در هنگام غذا خوردن یا پس از آن
• کولیک: گریه کردنی که بیش از ۳ ساعت در روز بدون دلیل پزشکی طول بکشد.
• سرفه کردن های زیاد
• استفراغ یا مشکل بلع
• تحریک‌پذیری به خصوص پس از غذا خوردن
• ذات‌الریه: یک عفونت در یک یا دو ریه
• تغذیه بد یا شیر نخوردن نوزاد
• اختلال در رشد و سوءتغذیه
• عدم وزن گیری نوزاد
• مشکلات تنفسی در نوزاد
• استفراغ
• کاهش وزن نوزان
• خس‌خس سینه: صدای شدید خس‌خس سینه در هنگام نفس کشیدن نوزاد

 

و اما علائمی وجود دارد که در صورت بروز هر یک از آنها باید حتما به پزشک مراجعه نمایید، این موارد شامل :

• استفراغ زیاد نوزاد
• استفراغ شدید و جهنده مرتب به خصوص در نوزادان کمتر از دو ماه
• مایع استفراغی که مشخصات زیر را داشته باشد.
• استفراغ زرد یا سبز رنگ
• استفراغ پنیری شکل یا قهوه‌ای رنگ
• استفراغ خونی
• بروز مشکلات تنفسی پس از استفراغ و بالا آوردن
• غالباً نوزاد از شیر خوردن امتناع کرده و به همین دلیل وزن او کم شده و رشد وی دچار اختلال می‌شود.
• گریه مدام سه ساعت یا بیشتر در روز و تحریک‌پذیری بیش از حد معمول
• بروز علائم کم‌آبی در بدن مانند خشک بودن پوشک یا بهانه‌گیری زیاد

 

 

راه های تشخیص :

سونوگرافی رفلاکس

هنگامیکه به پزشک مراجعه میکنید معمولاً با پرسش برخی سؤالات در مورد علائم نوزاد و انجام معاینات بالینی می‌تواند بیماری را تشخیص دهد.

 

 آزمایش‌هایی برای کمک به تشخیص وجود دارد که پزشک آن را تجویز مینماید :

• تست‌های آزمایشگاهی: آزمایش خون و آزمایش ادرار می‌تواند به تشخیص کمک کرده و بیماری‌های احتمالی دیگر که موجب استفراغ و کاهش وزن می‌شوند را رد نماید.
• با بررسی PH مری: برای سنجش میزان اسیدی بودن مری کودک، پزشک یک لوله باریک از طریق دهان یا بینی نوزاد وارد مری او می‌کند. لوله به دستگاهی متصل است که میزان اسیدی بودن مری را نشان می‌دهد. نوزاد شما ممکن است برای انجام این آزمایش در بیمارستان بستری شود.
• عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس: این عکس‌ها ناهنجاری‌های دستگاه گوارش مانند انسداد را نشان می‌دهد. ممکن است قبل از انجام این آزمایش تصویری، مایع کنتراست ( باریم ) به کودک شما داده شود.
• آندوسکوپی فوقانی: یک لوله مخصوص که سر آن یک دوربین تعبیه شده است ( اندوسکوپ ) از طریق دهان کودک وارد مری، معده و قسمت اول روده وی می‌شود. نمونه بافت برای آنالیز برداشته می‌شود. معمولاً آندوسکوپی برای نوزادان و کودکان تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

 

اقدامات درمانی در رفلاکس معده

در حقیقت درمان به علائم و سن نوزاد بستگی دارد و شامل موارد زیر می باشد :

• تغییرات غذایی
• دارو درمانی
• عمل جراحی

 

میتوانید از طریق پزشک خانم سونوگرافی در بهترین سونوگرافی تهران به مشکل نوزاد خود بپردازید.

سونوگرافی برای نوزادان همه روزه وجود دارد و جای نگرانی نیست سونوگرافی شبانه روزی و سونوگرافی روزهای تعطیل میتواند به شما کمک کند تا در هر ساعتی به پزشک سونوگرافر مراجعه کنید، همچنین با مراجعه به سایت طب اعتماد ژیار میتوانید از قبل نوبت بگیرید و تعیین وقت قبلی داشته باشید.

منبع : drhodaee

سونوگرافی آنومالی چیست؟ ( و چه زمانی انجام می گردد؟ )

سونوگرافی آنومالی چیست؟ در سه ماهه دوم بارداری یعنی هفته ۱۳ تا ۲۸ بارداری انجام می شود ( معمولا در هفته های ۱۸ تا ۲۰ بارداری انجام میشود ) که در آن محل قرار گرفتن جنین، شکل و اندازه صورت و دست ها را نشان میدهد که یک تصویر کلی از جنین را در این سونوگرافی میتوانید ببینید، تک تک اعضای حیاتی جنین مثل قلب و مغز و کلیه و معده و غیره مورد بررسی قرار میگیرد و هرگونه ناهنجاری مثل سوراخ های قلب، بطن های مغز و ... نیز چک میشود. این سونوگرافی در اواسط بارداری برای کنترل رشد خوب و سلامتی فرزند توصیه می شود.

نکته مهم در انجام سونوگرافی، بررسی سلامت کودک شما و تعیین جنسیت است و همانطور که در بالا اشاره نموده ایم در این اسکن سونوگرافر رشد کودک و سلامت اندام های حیاتی بدن و ساختار قسمت های مختلف جنین را بررسی کند. در واقع این اسکن برای شناسایی و ارزیابی هر اختلال قابل توجهی که کودک ممکن است در هر یک از قسمتهای بدن داشته باشد مثل ( تشخیص ناهنجاریهای جنین ) استفاده می شود و همچنین موقعیت جفت، بند ناف و مایع آمنیوتیک اطراف نوزاد را بررسی می کند. این اسکن همچنین به عنوان اسکن مورفولوژی یا اسکن هفته ۲۰ بارداری نیز شناخته می شود.

 

سونوگرافی آنومالی چیست؟ و چقدر دقیق است؟

سونوگرافی آنومالی در اواسط بارداری بسیار اهمیت دارد زیرا نتایج سونوگرافی جنین نشان دهنده پیشرفت کودک در رحم و کمک به تعیین گراف رشد فرزند است و به تشخیص زودهنگام بیماری های کودک در حال رشد کمک بسیاری میکند. در واقع نتایج حاصل شده از این اسکن نشان می دهد که کودک در حال رشد به طور عادی و به طور معمول در سرعت های معمول در حال رشد است. در صورت نقص، دکتر شما در مورد اقدام اصلاحی که می تواند برای حل هر گونه انحراف کودک از گراف رشد منظم مورد بحث قرار گیرد بحث خواهد کرد.

در این باره میتوان گفت که سونوگرافی آنومالی معمولا دقیق هستند و تصویری واضح نشان می دهند. ولی همیشه لازم نیست که اسکن ۱۰۰٪ دقیق باشد و نتایج صحیح را در همه زمان ها نشان دهد. زیرا تشخیص ناهنجاری ها در کودک، مخصوصا در اندام های حیاتی، دشوار است و یک اسکن آنومالی ممکن است مشابه باشد یا نباشد و ممکن است برای تصویر واضح تر از جنین چندین بار اسکن تکرار شود تا نتیجه مطلوب به دست بیاید و در این خصوص معمولا به والدین گفته می شود نتایج اسکن ممکن است ۱۰۰٪ دقیق نباشد.

نحوه انجام سونوگرافی آنومالی

سونوگرافی آنومالی یک سونوگرافی با روند عادی می باشد و هیچ گونه آماده سازی خاصی نمی خواهد، فقط کافی است که مثانه پر باشد زیرا با مثانه خالی انجام نمیشود و بهتر است ۱ لیتر مایعات قبل از انجام بنوشید، در واقع مایع موجود در مثانه، به تکنسین کمک می کند که بهتر فرزندتان را ببینید.
در این سونوگرافی از شکم ( ناحیه ناف ) تا استخوان لگن را اسکن میکند پس کار پیچیده ای نمی باشد فقط در زمان سونوگرافی، روی یک میز دراز می کشید و سونوگرافر، مبدل را روی شکمتان به حرکت در می آورد و میتوانید تصویر فرزندتان را روی صفحه نمایش ببینید.

کاربردهای سونوگرافی آنومالی چیست؟

سونوگرافی آنومالی کاربردهای متعددی دارد که سبب تحول زیادی در مامایی و مراقبت های بهداشتی از مادر و جنین و نیز مراقبت های دوران بارداری شده است. در این سونوگرافی بسیاری از ناهنجاری هایی را که منجر به اختلال شکل بدن جنین که در رحم مادر به سر میبرد را تشخیص داد. از قبیل بزرگی سر جنین، عدم تشکیل مغز در جنین، شکاف های ستون فقرات و بیرون زدگی نخاع، ناهنجاری های گوارشی و اختلالات کلیوی اشاره نمود و همچنین بیماری های کلی جنین مثل ( علائم سونوگرافیک سندروم ).

متخصص هنگام سونوگرافی آنومالی، لیستی از اختلالاتی را در اختیار دارد که باید کنترل شود. این اختلالات ممکن است خیلی جدی باشد و حیات جنین را تهدید کند یا اختلالی باشد که پس از به دنیا آمدن نوزاد قابل درمان باشد. بسیاری از اختلالات نظیر آنانسفالی، مشکلات ناحیۀ شکم، دست و پا و نقص‌های لولۀ عصبی و حتی مشکلات کلیه به احتمال زیاد تشخیص داده می‌شود. اما برخی اختلالات نظیر مشکلات قلبی و عروقی یا هیدروسفالی، انسداد دستگاه گوارش یا فتق دیافراگم فقط در نیمی از موارد این مرحله تشخیص داده می‌شود. اگر هنگام اسکن، اختلالات قابل درمانی تشخیص داده شود، متخصص به پزشک اطلاع خواهد داد تا به محض به دنیا آمدن نوزاد، مراقبت‌های لازم از او به عمل آید و درمان را آغاز کنند. بسیاری از اختلا‌لات موجود در لیست متخصص بسیار نادر است و جای نگرانی وجود ندارد.

 تشخیص سونوگرافی آنومالی در چه چیزهایی می باشد :

• ضربان قلب جنین که در آن سونوگرافر رشد و عملکرد درست آن و تمام شریان ها و رگ های خونی که خون را از قلب حمل می کنند بررسی می کند.

• چهره جنین که در آن سونوگرافر شکاف لب را بررسی میکند که البته تشخیص آن کی دشوار است و امکان اینکه در اسکن مشخص نشود هم گاها وجود دارد.

• بررسی کلیه ها که در آن سونوگرافر کلیه های جنین و پر یا خالی بودن مثانه او را بررسی می کند. در صورتی که مثانه در ابتدای آزمایش خالی باشد، در صورت پر شدن آن در طول اسکن مشاهده آسان تر می شود.

• بررسی سر جنین که در آن سر جنین در صورت وجود مشکلات مغزی نیز بررسی میگردد.

• برسی ستون فقرات جنین که سونوگرافر به بررسی رشد ستون فقرات کودک و پوست پشت - ستون فقرات که  به درستی پوشش داده شده یا خیر میپردازد.

• برسی دست و پا جنین سونوگرافر رشد دست ها، پاهای کودک را بررسی می کند تا از درستی آن اطمینان حاصل کند.

• برسی شکم جنین در واقع سونوگرافر دیواره شکم را مورد بررسی قرار میدهد تا اطمینان حاصل کند که تمام اندام های جلویی را پوشش میدهد یا خیر و همچنین معده جنین را مورد بررسی قرار میدهد.

• بررسی مایع آمنیوتیک که در آن سونوگرافر مایع آمنیوتیک پیرامون نوزاد را بررسی می کند تا مطمئن شود به قدر کافی مایع وجود دارد.

• بررسی موقعیت جنین.

این بررسی بسیار مهم است و در آن سونوگرافر موقعیت جفت را بررسی میکند. اگر جفت در قسمت پایین رحم قرار داشته باشد، پزشک این موضوع را به شما می گوید و این وضعیت به عنوان افتادگی جفت شناخته شده است، که در سه ماهه سوم سونوگرافی دیگری برای مشاهده محل جفت و اطمینان از دور بودن آن از دهانه رحم توصیه می شود. جفت اگر پایین باشد در سه ماهه سوم ممکن است خونریزی بیش از حد را در هنگام زایمان ایجاد کند، اما جفت پایین در طول هفته ۱۸ - ۲۰ بارداری باعث ایجاد نگرانی و مشکل نمی شود.

سونوگرافر در سونوگرافی آنومالی قسمت های بدن جنین را در حین اسکن اندازه گیری می کند و این قسمت ها را با رشد استاندارد در آن دوران بارداری مقایسه می کند.

قسمت هایی را که سونوگرافر معمولا مورد بررسی قرار میدهد :

• دور سر (HC)

• دور شکم (AC)

• استخوان ران (FL)

• بررسی مقدار طبیعی بزرگترین قطر جنین (BPD)